Je zal het als toneelkring toch maar meemaken!
Maanden aan een stuk repeteer je jezelf te pletter om de voorstelling van een schoon Chinees drama klaar te krijgen, en de avond voor de première wordt in het zaaltje ingebroken! Alles is weg! Het decor, de kostuums, de muziek en uiteraard ook de moraal!

Het publiek naar huis sturen en de mensen alzo op hun culturele honger laten zitten is onbeleefd! Vinden ze daar “toevallig” toch geen koffer vol attributen zeker?… Dus, spelen ze maar een paar tafereeltjes uit het schooltoneel!...We krijgen bijgevolg een zéér speciale en ietwat gemoderniseerde versie van enerzijds, “Roodkapje”, en anderzijds “Sneeuwwitje”...Vooruit dan maar ?…

Zot zijn doet geen zeer, maar ’t jeukt een beetje!