Liesbeth, Femke, Lucas en Bram zijn vier ex-psychiatrische patiënten en wonen in Huize Molenstraat. De sociotherapeut Joke moet hun helpen hun plaats in de "normale "maatschappij" te heroveren. Helaas doet Joke vaak te goed haar best.
Liesbeth wil kunstenares worden en verblijft een groot gedeelte van de dag in een koelkast. Femke blijft geobsedeerd door zelfmoord. Lucas is een cynicus met een scherpe tong en Bram raakt regelmatig in een "dip" omdat zijn biologische tuin de meest bizarre en onherkenbare dingen voortbreng. De bewoners lijken nog niet echt op "normale" mensen. De schepen die verantwoordelijk is voor de subsidie van Huize Molenstraat komt dus eens polshoogte nemen, het ziet er naar uit dat de geldkraan wordt dichtgedraaid en de bewoners weer terug naar de inrichting moeten.
Joke geeft duidelijk instructies hoe de bewoners zich moeten gedragen als de schepen komt, maar deze betutteling schiet hun in het verkeerde keelgat. Ze besluiten zowel Joke als de schepen duidelijk te maken dat zij best hun eigen boontjes kunnen doppen. Op eigen wijze bezorgen ze hun gasten een zeer bijzondere avond. Hierbij krijgen ze onverwacht hulp van hun nieuwe buren; de buurman blijkt een "talentvol" goochelaar te zijn en de buurvrouw tracht op deze avond wat plastic bakjes aan de man te brengen.
Zeer bekwaam blijven de ex-gekken de baas en regelen de zaakjes met durf en een beetje bedrog.